We gaan het toch even anders doen Eigenlijk schreef ik iets over kerst, een jaar en twee jaar geleden, over acceptatie en regie en ik belandde bij vriendschap. En dat ik dingen anders wil. Is het nu beter dan 1, 2, jaar geleden? Ja, ik kan zeggen…
Antwoorden Ik krijg vaak de vraag ‘waar gaat het over?’ als mijn boek ter sprake komt. Dan zou je denken dat ik een kant en klaar antwoord op de plank heb liggen, dat ik in 2 of 3 treffende zinnen het…
Terugblik van een Optimist Er zijn periodes waarin krankzinnigheid meer nabij was dan gewenst, waar de hele DSM van toepassing leek. Zwartgalligheid, zo heette het in de betere perioden, dat klonk wat luchtiger; humor als verpakking. Trek de strik eraf eraf, laat de inhoud…
Beperkingen “Ik denk niet in beperkingen, ik denk in mogelijkheden.” Voldaan kijkt ze om zich heen. Kin omhoog, kijk mij eens. Wat was ik het lang met haar en met dit motto eens. Wat telt is wat je kunt, niet wat…
Kerst 2 ‘Wacht even, ik ben op school, hang net de kerstversiering op’ Ik had gezien dat ze mij gebeld had, nu belde ik terug. Ze wilde me vast spreken over het suïcidegedoe, zoals ik dat voor mezelf noemde. Of eigenlijk was ik…
Goedemorgen, het is een kwestie van kiezen. ‘Goedemorgen, met Esther, opnamecoördinator van de PAAZ, Gelre Ziekenhuis Apeldoorn afdeling psychiatrie. Ik bel om een afspraak te maken voor opname. Stilte. Wat moet ik zeggen? Ik had het kunnen weten. Mevrouw Esther stond die ochtend al om 08.24 op…
Hallóó allemaal in Psychiater land ‘Ik ben te laat, geloof ik?’ Een uur daarvoor sloeg ik mijn wekker tot drie keer toe uit, om vervolgens al vloekend de slaap uit mijn lijf te verdrijven en haastig een broodje (maar zonder boter, dat scheelt weer tijd)…
Een jaar later dan vorig jaar Een jaar geleden werd ik elke dag neergesabeld door een lawine zwarte keien en meegesleurd door boze stromingen naar het duister achter de horizon. Ik stond al drie maanden op de wachtlijst voor een diagnose (die ik inmiddels zelf al…
Een jaar en een boel hartjes Het afgelopen jaar heb ik doorstaan en overleefd. En dat hoefde ik niet alleen te doen, daarom: hartjes voor alle lieve mensen die me gesteund hebben. Een heleboel lieve mensen om me heen gaven me een vangnet. Ik was dan…
Een jaar en een credo – UP! Terugblikken op 2017? Liever niet. Vooruitblikken op 2018? Met enige angst en vrees. En hoop. Ben ik te negatief? Neuh. Realistisch? Denk het wel. Ik ga me aan het credo hieronder vasthouden, er in elk geval vertrouwen in hebben. Dat`up’…