Een nieuw woord voor een oud fenomeen. Over ‘de man’ die het beter weet. Over ‘de man’ die mij, ‘de vrouw’ wel even zal vertellen hoe het zit. En dat ik echt enorm zit te wachten op die uitleg.
Zo is er de wielrenner wiens buik op het carbon (!) frame rust en die mij in het voorbijgaan de ultieme aanwijzing geeft, ‘je zadel staat te hoog.’ Of te laag, ik heb het beiden gehoord. Dat ik zelf(s) als vrouw prima kan bepalen hoe hoog mijn zadel moet staan om lekker te fietsen is hen blijkbaar vreemd.
Of niet het ‘beter weten’ maar wel ‘beter kunnen’. Als ik, alweer, op mijn racefiets al fluitend rustig peddelend een medefietser inhaal. Is het een vrouw dan is het meestal een ‘Hoi’. Is het een man, dan is het ook ‘Hoi’ en daarnaast kan ik er vanuit gaan dat hij de komende kilometers in mijn wiel en uit de wind gaat hangen om me uiteindelijk met gespaarde krachten heel hard voorbij te fietsen. Al is het het laatste wat hij doet……
Dit is allemaal niet zo heel erg. Ik haal er enigszins grappend mijn schouders over op, maar het illustreert wel iets breders dan een onschuldige ‘ik ben sneller/beter in racefietsen.’ Het is een ‘ik zal het je wel uitleggen mevrouwtje’ houding. En dát, die houding, is hoogst irritant.
Dit ondervond ik enkele weken ook op een ander terrein, bij een netwerkbijeenkomst (ja, zie vorige blog). Het gesprek ging ongeveer zo:
Hij: ‘waar ben jij van, wat doe je?’
Ik:’Ik heb mijn eigen bedrijf, Bureau Binder, en ik doe vooral online communicatie, websites optimaliseren, communicatiestrategieën opzetten en advertentiecampagnes in AdWords, of Facebook opzetten.’
Hij: ‘Oh ja, ik optimaliseer ook websites. Ik kan het je wel leren, hoe je dat moet doen. Als je tips nodig hebt….? Doe je ook iets met AdWords?’
Eh? Had ik die vraag gesteld? Ik zei dat ik dat dééd. Niet dat ik dat wilde leren….En AdWords, ja, dat zei ik net……doe ik, veel.
Ik: ‘In Google AdWords verandert veel de afgelopen tijd, dus daar ben ik ook veel mee bezig, om dat zo goed mogelijk op te zetten voor mijn opdrachtgevers, leuke klus.’
Hij:’Ja, ik heb ook erg veel met Google AdWords gewerkt, ik kan je wel heel veel tips geven. En ik heb iets geschreven, een scripje, dat echt heel handig is, om een AdWordscampagne bij te houden. Ik zal je die wel even sturen, daar zul je echt heeeeeel veel aan hebben’.
Eh. Nee. Ik hoef geen script. Ik heb mijn eigen manier. En hoezo handiger? Waar haal je het trouwens vandaan dat jij het handiger kan; misschien heb ik wel een briljant script, of monitor ik zelf echt veel beter dan een script ooit zal kunnen.
#Watnou….
Hij:’Als ik je eens moet helpen met websites of AdWords moet je het laten weten, het is ingewikkeld dus ik kan je wel helpen.’
Tuurlijk, ik heb je net verteld dat dat mijn ‘vak’ is. Aan je huisarts geef je toch ook geen advies over het gebruik van de bloeddrukmeter?
Toen was het klaar. Weg hier.
Ik weet weer waarom ik zo’n hekel heb aan netwerkbijeenkomsten. Omdenken is leuk hoor (zie vorig blog, alweer), maar aan dit soort dingen valt weinig anders te doen dan gekunsteld opgewekt, de schouders op te halen, hard naar huis te fietsen om de frustratie kwijt te raken (zodat ik die niet op man en kinderen botvier 🙂 ) en daar een fles wijn open te trekken. Om vervolgens te concluderen dat ik mezelf met mijn bedrijf eigenlijk prima kan redden; en dat ik wanneer ik hulp nodig heb, véél betere en leukere creatieve inspiratoren heb dan de mansplaining-man.