Stel je voor, te laat naar bed gegaan want het was zo gezellig gisteravond, en het was een warme zomeravond en de rosé was koud. En dan niet één glas. Zo’n avond.
En dan een te vroege ochtend met een ‘mama, is het al zeven uur?’ ‘Nee, het is half 6, ga slapen, gek’. Dat laatste dacht ik erbij.
En dan een ‘mama is het dan nú al zeven uur?’ ‘Neehee, het is 6 uur, ga nou nog even slapen anders ben je vandaag zo moe….’.etc…etc….
En dan half acht, de derde wekker uitslaan, toch maar opstaan, de kinderen in de kleren krijgen, koffie zetten en brood smeren. En uiteindelijk vlak voor we naar school moeten aan het ontbijt zitten met omgevallen bekers melk en doorweekte boterhammen. En dan zijn de bananen ook nog op, dan maar een koekje mee naar school.
Tien minuten voor we weg moeten, en er moeten nog 2 boterhammen gegeten worden, de bekers melk weggewerkt. Dus tijd voor filosofie.
“Mama, hoe krijg je een baby in je buik?
Mama, waar ben je als je dood gaat?
Mama, waar is opa nou dan?
Mama, als je dood gaat kom je dan weer terug?
Mama, als je dood gaat word je dan weer een ander mens?
En heb je dan ook nieuwe kleren? Dan wil ik dat t-shirt met de hartjes.
En heb je dan ook ander haar?
‘Mama, als je dood gaat ga je dan weer terug naar waar je was voor je geboren werd?’
Mama, hoe kom ik er dan uit als ik in je buik zit?
Mama hoe kom ik er dan in?
Mama, waar was ik toen ik er nog niet was?
Mama mag ik een ketting?
Mama, ik wil geen korsten meer eten, die zijn vies.
Ware filosofen die twee meiden van 5 en 6. En nu hop, de ene naar de kleuterklas, de ander naar groep 3. Want de (meeste) antwoorden heb ik jammer genoeg niet.