In de categorie ultrakorte verhalen 10 mei 2017 10 juni 2017 door Rinske Jansen Ik had zo graag mijn vinger in hem gestopt. Maar voor ik dat kon doen stopte hij met mij. Reageer Reactie annuleren Je e-mailadres zal niet gepubliceerd worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd. *Reactie Naam E-mail Website
Mansplaining Een nieuw woord voor een oud fenomeen. Over ‘de man’ die het beter weet. Over ‘de man’ die mij, ‘de vrouw’ wel even zal vertellen hoe het zit. En dat ik echt enorm zit te wachten op die uitleg. Zo…
Zij:”Hé, ik ben niet gelukkig.” Sigmund: “Klopt. Anders nog iets?” Waar begint en stopt de openheid? In hoeverre zou je open moeten zijn voor “iedereen” of voor een kleinere groep, vrienden/familie? Ik vraag me dit af omdat er veel thema’s zijn die me raken, en waarbij ik de worsteling voel…
Korte verhalen Goed, korte verhalen dus. In de afgelopen zomervakantie heb ik liggend aan het zwembad, voor de tent, op de wiebelende campingtafel of op de grond in een nieuw schrift met op de kaft vele roze flamingo’s die ik steevast ‘eenhoorns’…
Tafel dekken Mijn vingers hangen boven het toetsenbord, nu al minutenlang. Nou, nu niet meer natuurlijk, maar net nog wel. Mijn stoel staat nét te ver van mijn bureau. Ik zit op het puntje en kan net niet bij het toetsenbord van…
Een schrijfcafé, een naam, een plek Vorige week ging ik voor het eerst naar het schrijfcafé. Waarom? Ik hou niet van nieuwe dingen. Ik hou niet van onbekende mensen. Ik hou niet van instant produceren, te bang iets fout te doen. Ik hou niet van het…
Magic is Everywhere – de lange versie Na publicatie van mijn vorig bericht ‘Magic is Everywhere‘ zag ik natuurlijk nog veel haast- en tikfouten. Tijdens het corrigeren daarvan dacht ik na over de plaat ‘Wonderful life’ en de gehele tekst en ontdekte iets wat ik eigenlijk al…
